Kleurenhel

Ik loop achter mijn vriendin aan, de bouwmarkt in. We gaan over twee weken verhuizen, en er moet nog een boel gebeuren in het nieuwe huis. Nu zijn er dus harde keuzes te maken: welke kleuren smeren we op de muren.
In de auto waren we het nog roerend eens: wit op het plafond, en ‘gebroken wit’ op de muren, zodat het er niet als een ziekenhuis uitziet.
We lopen door de gangpaden en komen bij een aardige mevrouw in een Formido shirt die ons graag in de richting van de verf wil wijzen. Ze loopt mee en vraagt wat we zoeken. Ik zeg het haar. Mijn vriendin knikt instemmend. Voor de laatste keer die dag, maar ik loop op de zaken vooruit.
Een moment later staan we voor een schap met kleurenstaaltjes, in de serie ‘wit’. De Formidovrouw haalt er een paar uit en laat die aan me zien.
‘Prima,’ zeg ik.
‘Nou…dit is het niet helemaal…’ zegt mijn vriendin.
Ik haal mijn schouders op en krijg een nieuwe stapel papiertjes met kleurvlakken. Allemaal andere tinten wit.
‘Deze is ook goed,’ zeg ik.
‘Wat heeft u nog meer?’ vraagt mijn vriendin.
Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. Meent ze dit?
‘Wat dacht u hiervan?’ zegt de vrouw.
Ik kijk naar de kleurvlakken en zie nu echt geen verschil meer. Ja, er staan andere namen bij. ‘Gezellig Wit’ ‘Champagnge Wit’ ‘Diamant Wit’ ‘Kokos Wit’ ‘Marine Wit’ ‘Vanille Wit’ ‘Slagroom Wit’ ‘Wit wit met extra wit, nu nog witter dan wit met een tintje wit’… Het lijken wel chips…
Op dat moment haak ik af. Ik vind het allemaal best. Kies maar, schat. Ik vind het goed. En dan wordt opeens het verschil tussen ‘man’ en ‘vrouw’ overduidelijk.
‘Nee, jij moet het er ook mee eens zijn,’ zegt ze.
‘Kies jij nou maar gewoon…’
‘Nee help even mee zoeken,’ zegt ze.
Het is niet genoeg om ja te zeggen. Ik moet het ‘menen’. Ik moet er ‘betrokken bij zijn’. Het moet me ‘kunnen schelen’. De keuze moet met veel gevoel en overeenstemming gemaakt worden. Een simpel ‘Ja schat,’ kan mij niet meer redden.
Een uur later is de ‘keuze’ gemaakt. ‘Diamant wit’ op de muren en ‘gewoon wit’ op het plafond. We mogen er uit! We mogen gaan schilderen! Ik mag de roller op de muren zetten! Ik wil naar de kassa lopen.
‘En wat doen we voor de deuren?’ vraagt mijn vriendin.