Een van de dingen die je als schrijver hoort te doen, is het bijhouden van een ‘ideeënboekje. Gewoon een klein opschrijfboekje om toevallige invallen op te schrijven, voor je ze weer vergeet. Dat werkt voor mij tot op zekere hoogte. Het probleem is dat ik regelmatig mijn ideeënboekje vergeet mee te nemen. Dit is redelijk kenmerkend voor mij. Ik maak ook regelmatig uitgebreide boodschappenlijstjes die ik vervolgens gewoon op tafel laat liggen. Een ander probleem met mijn ideeënboekje ontstond zojuist, toen ik er doorheen bladerde voor inspiratie voor een nieuwe column. En dan lees ik de volgende aantekening:
‘Hoe herken je een Peking eend. (9 jonge eendjes)’
Dit staat er echt. Ik weet ook dat ik het heb opgeschreven. Ik weet zelfs nog wanneer ik het heb opgeschreven. Maar waar gaat dit over? Waarom heb ik de moeite genomen om dit op te schrijven? Was dit het begin van een raadsel met verschillende komisch bedoelde antwoorden? (Hoe herken je een Peking Eend? Hij zwemt van rechts naar links! Nee, da’s ook niet grappig…) Wat voor substantie zat er in mijn systeem toen ik dit noteerde en dacht: ‘Goh, da’s nou een goede inval.’ En dan die ‘9 jonge eendjes’! Wat nou? Waarom jonge eendjes? Waarom negen? Waarom, oh Goden van inspiratie Waarom!?
Het ergste is dat ik wakker was toen ik het opschreef, en er dus geen verzachtende omstandigheid in het spel is. Het is niet alsof ik net uit een droom was ontwaakt en slaapdronken iets neerkrabbelde.
Ik heb wel eens geprobeerd om een dromen dagboek bij te houden. Er lag een tijd lang een pen en opschrijfboekje binnen handbereik op mijn nachtkastje. En een paar keer heb ik ook daadwerkelijk midden in de nacht iets opgeschreven. En dat waren vast inspirerende, briljante invallen. Als ik ze had kunnen lezen. Want wat midden in de nacht nog had geleken daadkrachtig neergepend schoonschrift, bleek de volgende ochtend niet meer dan een paar angstaanjagende krabbels op doorweekt papier. Dat laatste vanwege het glas water dat ik er in een ruwe slaapbeweging overheen had gekiept.
Dat heb ik dus opgegeven. Maar het ideeënboekje zit nog steeds in mijn tas. Met daarin dus de onbegrijpelijke en voor altijd onbeantwoorde vraag: ‘Hoe herken je een Peking eend. (9 jonge eendjes).’
Wie het weet mag het zeggen. Alsjeblieft. Zeg het me!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dat lijkt me vrij duidelijk. Ten eerste had je een schrijffout in je aantekening, het had natuurlijk Pekin eend moeten zijn. En als je op Pekin eend gaat zoeken kom je al gauw bij http://en.wikipedia.org/wiki/Pekin_duck
Daar krijg je de hint dat Donald Duck een Pekin eend is en op die manier kom je bij Kwik, Kwek, Kwak, Lizzy, Juultje en Babetje. Dat zijn al 6 jonge eendjes. Het is mij alleen nog een raadsel waar je die laatste 3 jonge eendjes vandaan hebt gehaald, maar dat was vast waar je je volgende column over wilde schrijven.
Ik ben dus benieuwd naar je volgende column.
Een reactie posten