Geek heaven

Ik ben een geek. Ik ben er trots op. Sinds mijn 11e zit ik met computers aan te klooien en tot op de dag van vandaag (ik ben inmiddels bijna 33) heeft er altijd een of meerdere spelcomputers in mijn huiskamer gestaan. Ik heb dan ook al heel wat over games geschreven. Binnenkort ga ik voor Wegener een gamespagina opzetten, en dat opent voor mij als geek weer hele nieuwe deuren. Zo werd ik onverwacht uitgenodigd in 'het appartement van Joanna Dark' om met andere leden van de pers kennis te maken met de nieuwe Xbox360 van Microsoft. Een verslag in woord en beeld.

Op de uitnodiging staat 16:00. Natuurlijk ben ik veel te vroeg. Ik dwaal nog wat door Amsterdam, maar om half vier kan ik me niet meer beheersen en begeef ik me naar het geheime adres. Er wordt open gedaan door een medewerker van Microsoft die even zijn wenkbrauwen optrekt vanwege mijn vroege aanwezigheid. Maar ik wordt binnen gelaten, krijg koffie en wordt rondgeleid door het appartement. Deze is zogenaamd van cyberbabe en geheim agente Joanna Dark, de ster van het videospel Perfect Dark Zero. Overal in het appartement zijn sporen van de babe te bekennen, maar de roodharige schoonheid is er zelf uiteraard niet.



Ik word meegenomen naar De Slaapkamer en mag op haar bed plaatsnemen. Ik merk dat ik op iets hards zit, en nee het is niet wat je denkt. Haal je gedachten uit de goot, ik probeer een verhaal te vertellen.



Maar daar ben ik niet voor gekomen. De Microsoftman toont mij Project Gotham Racing 3. Het racespel ziet er inderdaad subliem uit. Razendsnel scheurt de Ferrari door New York bij nacht. Dan is het moment daar. Ik krijg de controler in handen en speel op de xbox360. Na een minuut is het voorbij want ik moet mee naar de huiskamer, waar de officiele presentatie begint. Een beestachtig mooie Samsung HD tv en 5.1 surround maken de ervaring compleet. Dit is een onwaarschijnlijk krachtige machine, en dat laat Microsoft graag zien.



Na een demo van Kameo, elements of Power, waar me de bek van open valt, volgt tot mijn grote schaamte toch nog een echt 'Harry' moment. Als gasten zijn we getrakteerd op Joanna Dark cola. In mijn opwinding schiet een scheut de verkeerde kant op (mijn neus) en ik merk dat de tranen over mijn wangen stromen. Ik weet op dat moment niet wat ik genanter vind: dat die Microsoft PR lui denken dat ik tot tranen geroerd ben, of dat ze doorhebben dat ik niet fatsoenlijk met een blikje frisdrank om kan gaan. Ik probeer de schade te beperken door kritische vragen te stellen, waarmee ik bijna mijn gastheer beledig. Hoe ik er bij kom dat 399,- duur is. Dat is ie toch wel waard?
Gelukkig lijkt deze verontwaardiging bij de act te horen. Al snel gaat dan eindelijk Perfect Dark in de machine en mag ik de shooter uitproberen. Aan de ene kant ben ik onder de indruk, aan de andere kant heb ik minder het next gen gevoel als ik kreeg van de duizend trollen die in Kameo ten strijden trokken, ondersteund door reusachtige tank-monsters.



Aan het eind van de meeting krijg ik een persmap mee, en wordt mij beloofd dat ik binnenkort een leenexemplaar mag gebruiken voor de gamespagina die ik voor Wegener ga maken. Life is good. Spelletjes spelen en er voor betaald krijgen. Ik ben dan wel een geek, maar wel een hele goeie.