En daar was ik dan weer. Terug uit Londen. Nou ja, dat ben ik al een paar dagen. Vrijdag woonde ik de Europese pers presentatie bij van de nieuwe Nintendo spelcomputer: de Wii.
De presentatie is ergens in een congrescentrum aan de rand van de stad. Grote borden met 'Wii welcome you' maken duidelijk dat we echt goed zitten. We is in dit geval 25 Nederlandse journalisten. Binnen begint het Grote Wachten. Hapje, drankje, ja lekker. Maar daar ben ik hier niet voor. Dan de zaal in. Nog meer wachten, terwijl vreselijke House muziek uit de spiekers dreunt. Maar dan komt eindelijk de een of andere blondine (die vast heel bekend is in Engeland) vertellen dat het gaat beginnen. Veel Nintendo speak: Ds is geweldig, veel vrouwen spelen Nintendogs... jajajaja. De topman van Nintendo Europa en die van Japan vertellen uiteindelijk het echte grote nieuws: 8 december komt 'ie naar Europa voor 249 euro inclusief Wii Sport. Dat spel wordt nog even spectaculair gedemonstreerd als twee prof tennissers tegen de twee Nintendo bazen een spel Dubbel spelen.
Dan gaat er een grote deur open en het gevoel bekruipt me dat ik Luilekkerland betreedt: de zaal achter het podium is gevuld met Wii consoles, vergezeld van knappe meisjes in Wii t-shirts. Ze staan klaar om ons allemaal te helpen. Met spelen.
Eerste game: Wario Ware. Mij te hectisch. Maar dan Baseball. Dat is een openbaring. Slaan voelt perfect. Als ik de bal raak vibreert de Wii remote. Heel subliem. Tennis is nog leuker. Ik speel tegen een collega van Gamer.nl. Ik win. Dan boxen. Zij wint. Ouch. De daarop volgende uren dwaal ik over de vloer, speel alles wat ik vinden kan en wordt tot twee keer toe voor TV geinterviewd. (Vrijdag op Gammo te zien, als ze me er niet uitknippen tenmiste).
Enige teleurstelling: Zelda. Ik weet het, het is vloeken in de kerk, maar Zelda: The Twilight Princes is lang niet zo intuitief als Tennis. Ik hoop dat de bediening nog wat getweakt wordt voor de release.
Wii dus. Geweldige machine, die voor het hele gezin leuk moet zijn. Door middel van de 'Mii' poppetjes bijvoorbeeld (zie foto). Via een eenvoudige interface kun je karikaturen maken van mensen, die ook als spelpersonages in games kunnen zitten. Iedere bewoner kan zijn eigen Mii hebben.
De multimedia mogelijkheden zijn minder indrukwekkend. Websurfen op tv klinkt oke, maar er moet wel extra betaald worden voor de browser. Foto's bewerken? Nee dank je. Doe ik liever op de PC. En geen films of muziek streamen, alleen home movies via een SD card.
Maar daar gaat het niet om. Wii is een heel bijzondere spelmachine. Ik kan niet wachten tot hij bij me thuis staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten