Scribbles is verhuisd!

Werk uw bookmarks bij: Scribbles heet nu Schrijversblok

www.schrijversblok.nl

maandag, april 04, 2005

1 april

Het is vrijdagochtend, 1 april. Ik zit achter mijn bureau op de redactie, tussen torenhoge stapels folders die aan het eind van de week in talloze kranten worden gevouwen. Het is de zoveelste commerciële coup van Eduard, onze verkoper, die zijn persoonlijk reputatie heeft verbonden aan deze papierberg. De telefoon gaat. Ik neem op.
‘Hoi, Harry met Eduard. Is Janneke er ook?’
‘Die is aan het dweilen.’
‘Dweilen? Wat dan?’
‘De leidingen of zo. Alle folders zijn papier-maché.’
‘Wat! Dat meen je niet! Oh wat erg!’
Ik zwijg.
‘Owww…. Rotzak! 1 april zeker!’
Mijn collega’s, die nu nieuwsgierig om me heen staan, gieren van het lachen. Ik hoor Eduard door de telefoon rood worden. Hij roept nog iets van ‘ik krijg je nog wel’ en hangt op.

Een half uur later rent hij het kantoor binnen. Iemand wil hem wat vragen maar hij duikt de wc in. Hoge nood, dus. Een moment later komt hij opgelucht naar buiten, raapt wat paperassen bij elkaar en wil het kantoor weer verlaten.
‘Ga je zo naar klanten toen?’ vraag ik.
‘Ja,’ zegt hij.
‘Zou je je gulp niet dicht doen, dan?’
Hij kijkt verschrikt omlaag en meteen woedend naar mij.
‘Ik krijg jou nog wel!’ zegt hij terwijl hij naar buiten rent.

De telefoon gaat. Ik neem op.
‘Met Eduard. Is Anna er ook?’
‘Tja,’ stamel ik. ‘Die is weg…’
‘Weg? Hoezo?’
‘Weet ik niet, ze rende in tranen het pand uit.’
‘In tranen? Wat nou dan?’
Mijn collega’s lachen te hard en het kwartje valt.
‘Oh! Jij! Ik krijg je echt wel te pakken!’
‘Afgesproken,’ zeg ik. Hij hangt op.

Het is het eind van de middag. Eduard heeft zich niet meer laten zien. Ik werk nog wat persberichten bij als de telefoon gaat. Ik neem op. Aan de andere kant van de lijn klinkt een overduidelijk verdraaide stem.
‘Ja, met van Dijk. Ik heb een leuke tip voor de krant!’
‘Oh ja, wat dan?’
‘Er is hier een gewapende overval bezig!’
‘Oh dat! Ja dat weet ik.’
Het blijft stil aan de andere kant van de lijn.
‘Eduard?’ vraag ik kalm.
'Ja?' klinkt het onzeker.
‘1 april,' zeg ik.
Het blijft even stil. Dan wordt de verbinding verbroken met de meest teleurgestelde klik die ik ooit heb gehoord.

Geen opmerkingen: