Ik ben in opperste staat van blijdschap en weet even niet meer waar ik het zoeken moet. Dat dit mij mag overkomen. Het is te mooi om waar te zijn. Sprookjes kunnen uitkomen. Joechei! Ik kreeg vanmorgen een brief van Ellen Damsma. Nu moet ik zeggen dat ik geen idee heb wie Ellen Damsma is, maar zij kent mij kennelijk heel goed.
“Geachte heer of mevrouw Hol” staat er boven. Kijk daar zie je meteen aan wat voor type het is. Niet zo van de vooroordelen en de hokjesgeest. Ze laat de keuze helemaal aan mij. Misschien voel ik me vandaag wel ‘mevrouw’. Je weet het niet. Ellen Damsma houdt in elk geval op beleefde wijze de slag om de arm, voor ze me het goede nieuws vertelt:
“De persoonlijke Postcode-Pas die u hierbij ontvangt is waardevol” schrijft ze. En inderdaad zit er een soort credit card op de brief geplakt. Van echt plastic nota bene. En daar staat mijn naam in officiele reliefletters in geponst. Wauw. Dat doen ze niet zomaar. Dit is em. Dit is de dag die de geschiedenis in zal gaan als Dé Dag. De plastic kaart deelt daarnaast mee wat mijn ‘persoonlijke postcode’ is. En daar leer ik dan meteen weer van. Ik maar denken dat iedereen in mijn straat dezelfde postcode heeft. Maar dat fabeltje is bij deze de wereld uitgeholpen. Mijn persoonlijk postcode staat in reliefletters boven mijn reliefnaam. Wie vanaf nu waagt om mijn postcode in te pikken krijgt met mijn reliefkaart te maken.
Mijn ochtend kan dus al niet meer stuk. Maar er is meer.
“Deze Pas is uw bewijs dat u gegarandeerd recht hebt op miljoenen euro’s wanneer straks de PostcodeKanjer aan uw postcode wordt toegekend.”
Bewijs! Recht! Uw Postcode. Ik duizel er van. Ik moet hier even bij gaan zitten. Oh ik zit al. Ik ga wel even staan. Dat maakt het makkelijker om een rondedansje te maken. Van ze Joepie! En ze Joechei!
“Maak uw Pas dus meteen geldig om uw kans op deze en duizenden andere fantastische prijzen te grijpen.”
Ho, Ellen Damsma, wat gaan we doen? Maak hem geldig? We hadden het toch over ‘bewijs’ en zo? Recht op miljoenen euro’s? Kom op Ellen Damsma, speel niet met me. We hadden zo’n goede band opgebouwd, jij en ik.
“Mis ‘m niet, de PostcodeKanjer van €25 miljoen!”
Wat is er gebeurd, Ellen Damsma? Missen? Net had ik hem nog! En nu is ie weg? Heb jij je papieren wel op orde? Wat doe jij met mijn PostcodeKanjer van €25 miljoen?
“Binnenkort gaat de jaarlijkse PostcodeeKanjer weer vallen. Dit keer een absolute KANJER met een onvoorstelbaar recordbedrag van maar liefst €25.000.000,00. Goed voor een levenslange vakantie en nog véél, véél meer..!”
Oké, Ellen Damsma, ik geloof weer in je. Een Absolute KANJER nota bene. Zo veel hoofdletters achter elkaar gebruik je alleen als je het echt meent.
“Reageer dus zo snel mogelijk, dan weet u zeker dat u straks schatrijk bent als de Kanjer bij u in de Esdoornhof valt.”
Wacht even, Ellen Damsma. Ik begin wat verwarde signalen van je te ontvangen. Ik moet ‘snel reageren’. Waarom? Jij had mij toch al gevonden? Je hebt zelfs die Peperdure Plastic PostcodePas voor me geProduceerd (hoofdlettergebruik is besmettelijk, geloof ik). En je kan me nou niet meer wijsmaken dat je me niet weet te vinden. Je noemt zelfs mijn adres in je persoonlijke, enthousiaste, HoofdletterGevoelige brief.
“Maak dus gebruik van uw Postcode-Pas want er is kans dat er geldbedragen op u wachten.”
Gebruiken? Hoe? Er mee zwaaien? HIER BEN IK! DROP DIE 25 MILJOEN HIER MAAR! En wat bedoel je ‘kans’? ‘Gedbedragen’? 25 miljoen! Bewijs! Recht! Ellen Damsma! Wat is er gebeurd? Gebruik ik de verkeerde DeoDorant?
“Activeer hem vandaag nog, want de Postcode Loterij maakt van gewone mensen miljonairs.”
Eh, Ellen Damsma…
“Dit is uw kans,”
Ellen Damsma?
“Gebruik vandaag nog de onderstaande antwoordcoupon.”
Pardon?! Waar komt dat vandaan? Antwoordcoupon. IK HEB EEN PostCodePaS! Met HoofdLetters! Ik sta er nu al een half uur mee voor mijn raam te zwaaien! Wat moet ik [Lelijk Woord] nou weer met een AntwoordCoupon?
“Met vriendelijke groet,
Ellen Damsma
Directeur Nationale Postcode Loterij”
Ik geloof dat jij, Ellen Damsma, mij voor het lapje houdt. En dat valt me vreselijk van je tegen, Ellen Damsma. Je komt zomaar met zo’n heerlijke persoonlijke boodschap dat al mijn geldzorgen voor altijd voorbij zijn, en opeens kom je zonder waarschuwing met “Als-en”, “Kans-en” en [Lelijk Woord] “AntwoordCoupons-en”. Weet je wat jij kan, Ellen Damsma, met je PostCodePas?
“P.S.: Heeft u geen belangstelling voor de prijzen die op uw postcode vallen, dan verzoek ik u de pas uit veiligheidsoverwegingen doormidden te knippen.”
Ah, nou luister je wel, he, Ellen Damsma? Nou praat je pas weer tegen me. Nou, ik denk dat we uitgepraat zijn, meneer of mevrouw Ellen Damsma. En no way dat ik mijn PostcodePas doorMidden Knip. Het is mijn PostcodePas. Dat neem je me nooit meer af, Ellen Damsma. Ik hou hem lekker. Kijk eens? MIJN PAS. En als die 25 miljoen hier valt, dan is ie van MIJ! Ik trap er niet meer in Ellen Damsma! Dag Ellen Damsma!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Geweldig. Ik was geloof ik de enige nederlander die stond achter dat rare wijf die de postcodeloterij aanklaagt. Weet je wat: ze heeft gelijk. Alleen moet je zo'n statement maken VOORDAT (het is inderdaad aanstekelijk, die hoofdletters) de prijs op jouw niet zo heel erg persoonlijke postcode valt. Maar de eerste aanval is ingezet. Jouw verhaal is een goede tweede, in het AD, de Telegraaf en andere kranten ermee. O ja, die nummer twee, dat was een briefschrijver in de één of ndere krant die mensen erop attandeerden dat de postcodeloterij ook milieudefensie sponsert. Door zijn jarenlange loten kopen wordt er nu dus geen verlengde A4 aangelegd en staat ie nog jaren in de file. Kijk met jullie 'soort' komt er weer licht aan het eind van de donkere tunnel. Nu maar snel kijken of het licht dichterbij gebracht wordt door ons kabinet, het is immers prinsjesdag en ik verwacht gouden bergen (lees wegen) en verhoogde kinderbijslag. O ja, en wat voor de oudjes erbij!
Een reactie posten