Scribbles is verhuisd!

Werk uw bookmarks bij: Scribbles heet nu Schrijversblok

www.schrijversblok.nl

donderdag, maart 16, 2006

Doxi-wattes?

De vreemdste dringen blijven in mijn brein hangen. En dan heb ik het niet eens over de nutteloze trivia weetjes zoals ‘Voor hoeveel geld verkocht Bart Simpson zijn ziel aan Milhouse?’ (Antwoord: $5,-) of ‘Hoe heet de robot van Buck Rogers’ (Antwoord: Twiki). Het zijn de echt buitenissige stukjes informatie die op de meest vreemde momenten boven komen drijven in mijn bewustzijn. Zo weet ik bijvoorbeeld dat je voor het oude videospel ‘Firebird’, dat enkel in Japan verscheen voor de oude MSX2 computer, met het wachtwoord ‘enddemogamitaina’ het eindfilmpje te zien krijgt. Ik weet niet waarom ik dit nog weet. Evolutionair gezien kan ik me niet voorstellen dat het bewaren van deze kennis me helpt overleven. En soms is het ook mijn eigen schuld. Een paar jaar geleden moest ik naar de dokter vanwege een gemene bijholte ontsteking. Ik kreeg medicijnen. Thuis had ik behoorlijk weinig om handen, en het eindfilmpje van Firebird had ik al een paar keer bekeken. Ik las de bijsluiter van het medicijn en zag dat het hoofdzakelijk bestond uit één werkzame stof. Ik besloot de naam uit mijn hoofd te leren. Het was doxiciclinenatriummetasulfaatcomplex. Het leek me namelijk geweldig om de volgende keer dat ik bij de dokter was voor dezelfde kwaal, zelf deze medische term te gebruiken alsof ik een half brood bestelde. Houd goed in het hoofd dat ik koorts had toen ik dit bedacht. Maar goed, ik heb enige uren besteed aan het oefenen en uiteindelijk rolde het zonder problemen van mijn tong. Doxiciclinenatriummetasulfaatcomplex. De maanden gingen voorbij, en op een gegeven moment was het weer raak. Verkouden, koorts en een bijholteontsteking. In de wachtkamer zat ik nog te oefenen. Doxiciclinenatriummetasulfaatcomplex. Doxiciclinenatriummetasulfaatcomplex. Andere wachtenden probeerden zo ver mogelijk uit mijn buurt te blijven. Ik mocht naar binnen (tot grote opluchting van de rest van de wachtkamer) en kwam in het kantoor van de dokter.
‘Wat scheelt er aan?’ vroeg hij.
‘Ik heb weer bijholteontsteking. Ik denk dat ik doxiciclinenatriummetasulfaatcomplex nodig heb.’
Zonde blikken of blozen antwoordde de dokter:
‘Dat heb je de vorige keer al gehad. Je krijgt nu wat anders.’
Teleurgesteld ging ik naar de apotheek voor het nieuwe recept, waarvan ik de bijsluiter onmiddellijk in de prullebak gooide.

En nu zit het vast in mijn hoofd. Doxiciclinenatriummetasulfaatcomplex. Ik vind dat nog steeds een van de mooiste woorden van de Nederlandse taal. Ik heb er al menig spelletje scrabble mee gewonnen.

Geen opmerkingen: