Scribbles is verhuisd!

Werk uw bookmarks bij: Scribbles heet nu Schrijversblok

www.schrijversblok.nl

vrijdag, maart 03, 2006

Interview

Er is iets in mij dat me vreselijk nerveus maakt als mijn mening wordt gevraagd. Dan bedoel ik niet 'zit mijn haar leuk?' hoewel die vraag op zich al het begin kan zijn van een relationeel mijnenveld. Nee, ik bedoel als mij om mijn 'officiele' mening wordt gevraagd. Een jaartje of wat terug belde een aardige jonge dame mij met een vragenlijst. Nu heb ik zelf telefoonwerk gedaan, dus ben ik al snel geneigd om niet al te bot te doen.
'Waar gaat het over?'
'Kauwgum.'
Okee, vooruit, daar wil ik wel wat tijd in steken. Ze begint vrolijk met haar lijstje en ik geef eerlijk antwoord. Hoe vaak ik het koop, welk merk, en waarom dat merk. Ik hoor mezelf antwoorden. 'Iedere week.' 'Xylyfresh' en 'Omdat het beter voor je tanden is dan gewone kauwgum'. Ik hoor de woorden uit mijn mond komen. Rechtstreeks uit de reclame. Ik besef dat ik precies de antwoorden geef waar het meisje op hoopt.
'Koopt u ook wel eens andere kauwgum?'
'Jawel,' lieg ik, terwijl het zweet me uitbreekt. Ik wil nu koste wat kost niet meer voldoen aan haar profiel. Ik bijt op mijn tong om meer reclameslogans te onderdrukken. Ik wil mijn wil terug! Mijn individualiteit. Maar het is te laat. Ik heb de kauwgumreclame geslikt. Het onderzoek blijkt ook nog eens in opdracht van Xylifresh te worden uitgevoerd. Al hun reclamebudgetten hebben doel getroffen. Ik ben het levende bewijs.

Ook als mij om mijn beroepsmatige mening wordt gevraagd weet ik me geen raad. Het is een ding om als journalist vragen te stellen, maar als een andere journalist mij aan de tand voelt, grijpt de angst me bij de keel. Wat gaat hij opschrijven? Hoe? Houdt hij mijn uitspraken in de juiste context? En: had ik die laatste uitspraak niet beter voor me kunnen houden?

Al deze gedachten en meer schoten door me heen toen vanavond een collega me telfonisch ondervroeg over de komende verkiezingen. Voor de krant van morgen. Omdat mijn mening als journalist ook wel eens interessant is voor de lezers. Ik moet nu dus afwachten. Wat heeft hij van mijn ondoordachte reacties gebrouwen? En ik besef: dit is wat ik anderen iedere week zelf aandoe. Het spijt me!

Geen opmerkingen: